De particuliere grondbezitter als individuele lobbyist?

Het lijkt een onderwerp waar veel particuliere grondbezitters zich niet of maar zijdelings mee bezig houden: belangenbehartiging of lobby, ook wel public-affairs genoemd.

Op zich heel begrijpelijk, immers het beheer van de landerijen vergt al genoeg tijd en bij de individuele eigenaar ligt de focus vaak op de behartiging van het individuele belangen ter plaatse.

Toch is dat tussen het lobbygeweld van natuurverenigingen en de grote terreinbeherende organisaties niet een geheel logisch denkpatroon. Er is een trend herkenbaar dat de grote spelers in de wereld van beheer en landschap een groot deel van hun public-affairs activiteiten verplaatsen naar de regio’s. Belangenorganisaties voor particuliere eigenaren zoals FPG verplaatsen vanzelfsprekend ook hun aandacht naar lokale en regionale gremia. Debet hieraan zijn de nieuwe natuurbeschermingswet en aanstaande omgevingswet welke een grote vrijheid geven aan decentrale overheden om natuur- en omgevingsbeleid te maken. 

Des te verrassender is het daarom, zeker nu het beleid een stuk dichter bij de particuliere eigenaren komt te liggen, dat het belang van belangenbehartiging nog niet echt in de schijnwerpers staat bij particuliere landgoederen. Een aantal succesvolle voorbeelden zijn er natuurlijk wel. Eigenaren die via betrekkelijk nieuwe wegen, zoals social media, activiteiten en gebeurtenissen rondom hun landgoed wereldkundig maken. Maar daarnaast ook zeer gericht politiek vertegenwoordigers uitnodigen en laten zien wat de cultuurhistorische achtergrond van het landgoed is. Of juist met gerichte activiteiten omwonenden betrekken bij het beheer en de beleving van het landgoed. Door tal van die activiteiten groeit de band met de omgeving en deze band zorgt voor draagvlak onder toekomstige plannen voor beheer en behoud. 

En juist daar zit de winst voor de particulier bezitter in de toekomst. Zij zijn, in tegenstelling tot de grotere organisaties, in staat, om naast de lobby vanuit belangenverenigingen op regionaal niveau, de lokale belangenbehartiging fijnmazig weer te geven. Kleine inspanningen op dat vlak kunnen een groot effect sorteren op langere termijn. Dat juist voor particuliere bezitters daar een belangrijke sleutel tot succes ligt, zal de komende jaren steeds duidelijker worden. 

De rentmeesters van Witte organiseren regelmatig rondgangen over landgoederen met allerlei belanghebbenden om de knelpunten en belangen van particulier beheer en bezit beter voor het voetlicht te krijgen op decentraal niveau. Tevens worden door Witte veel vrijwilligersgroepen aangestuurd en gemotiveerd, op zowel landschappelijk als cultureel vlak, om draagvlak onder de landgoederen te creëren.